معرفی دو گرایش اصلی در تدوین حدیث و تبیین روش و اصول فکری و عقیدتی هر یک از آنهاست. نویسنده در آغاز به انگیزه‌ها و عواملی اشاره می‌کند که منجر به پیدایش و گسترش علم اصول شد و در این راه برخی از متقدمین و صاحبنظران اصلی آن را معرفی می‌کند. در ادامه به تحقیق در علت جدال محمد امین استرآبادی با اصولیانِ شیعه پرداخته و ضمن اشاره به محورهای اساسیِ اعتراض استرآبادی، به تحلیل و نقد آثار و آرایِ وی دست می‌زند سپس رویکرد ملا محسن فیض کاشانی، شیخ یوسف بحرانی و وحید بهبانی را در باره علم اصول، نقد و تفسیر می‌کند. بررسی دیدگاه‌های میرزا محمد اخباری و شیخ حرّ عاملی در زمینه حدیث و تحریف قرآن از جمله دیگر مباحث بعدی این اثر است. کتاب، با بیان تفارت آراء اصولی و اخباری و توصیف و احکام عملی از دیدگاه آنها به پایان می‌رسد.