بررسی انتقادی عقاید شیعه امامیه و علمای آن و مقایسه آن با تعالیم ناب و اصیل اسلامی است. نویسنده در تلاش است تا با عیان‌کردن گوشه‌هایی از تفکرات خرافی و نابخردانه شیعه و تأثیر آن در جامعه شیعی، چگونگی انحراف آن را از آموزه‌های دینی اسلام بیان نماید. وی بحث را با شرح مَشی زندگی رسول گرامی اسلام و اهل بیتش آغاز کرده و گفتار ایشان را پیرامون مسایل گوناگون اجتماعی و زندگی مسلمانان نقل می‌نماید و نشان می‌دهد که چگونه این بزرگواران بدون هیچ آلایش و به دور از دنیا دوستی، زندگانی ساده و محقرانه‌ای داشتند. او سپس این روش زندگی را با حیات سراسر زر و زور و تزویرِ روحانیون شیعه - به ویژه در عصر حاضر- مقایسه می‌کند. فصل دوم کتاب، درباره انحرافات شیعه در زمینه نماز و احکام مرتبط با آن است؛ از جمله به بدعت‌هایی اشاره می‌کند که علمای شیعه در زمینه اوقات نماز، وضو، نماز جمعه، نماز جماعت، نمازهای عید فطر و قربان، قیام رمضان، نوافل، قرائت، نماز میت، خرید و فروش نماز و جایگاه سجده در نزد شیعیان در مذهب خود وارد کرده‌اند. فصل سوم به نحوه برخورد شیعیان با روزه رمضان، احکام حج و راه‌های فرار از آن و کژی‌های آنان در این زمینه اختصاص دارد. در فصل بعد، نظر شیعه درباره وجوبِ زکات و علت پرداخت خمس به علما، و احکام ربا مورد ریزبینی و نکته‌سنجی مؤلف قرار می‌گیرند. فصل پایانی کتاب، به نکاح از منظر شیعه پرداخته و به بیان بی‌عفتی‌ها و رذایل و مصائبی می‌پردازد که در نتیجه مُتعه، گریبانگیر جوامعِ شیعی شده است. احکام شیعه در مورد روابط زناشویی، شیوه خلوت‌گزینی با زنان و عجائب و غرائب رساله‌های عملیه شیعه، از دیگر موضوعات این بخش است.