پژوهشی جامع در نقد زیارت قبور و دیدگاه اسلام در این باره است. هدف از نگارش این اثر، به تصریح نویسنده آن، آگاهی بخشی به شیعیان در مورد بدعت زیارت و بیان آفات مضراتی است که از این طریق ایمان شیعیان بدان آلوده و دچار شده است. منابع مورد استفاده در این اثر، پس از آیات هدایتگر قرآن مجید، روایت‌های نقل‌شده در کتب حدیثی شیعه و اقوال محدثان و مجتهدان شیعی است. همچنین وی با احاطه کامل به منابع اصولی و رجالی شیعه، سلسله رواه احادیث مهم شیعی را از هم گسسته و ضعف و کذب احادیث مذکور را به اثبات می‌رساند. بحث، با بیان دلایل عقلی و تاریخی در نفی زیارت آغاز می‌شود و در ادامه دلایل اجتماعی، سیاسی، مذهبی و حتی اقتصادی‌ای تشریح می‌گردند که موجب بروز پدیده زیارت و اهمیت یافتن آن شد. از آنجا که نویسنده کتاب، اعتقاد به بدعت زیارت را تا حدودی در نتیجه ورود احادیث فرقه‌های ضالّه به کتب شیعه می‌داند. در فصل بعدی، این احادیث را معرفی و راویان آنها را بررسی کرده و به اعتبار سنجی آنها می‌پردازد. وی در ادامه سخن، نشان می‌دهد که احادیث زیارت، چرا و چگونه با آیات قرآن در تضاد هستند و چه ضرباتی به اعتقادات مسلمانان وارد کرده‌اند. نویسنده در ادامه در بحث مبسوطی، به سراغ کتب رجالی رفته و تک تک روایاتی را که علمای شیعه دستاویز عقیده زیارت قرار داده‌اند، از نظر وثاقتِ راوی بررسی کرده و نادرستی و ضعف همگی را نمایان می‌سازد. متن سخنرانی وی در صحن حسینی و بحث در تعمیر قبور در اسلام و نهی از آن، مطالبی که کتاب با آنها پایان می‌یابد.